Het was een bijzondere dienst op 2 april 2023! Geknutsel ìn de kerk, terwijl de volwassenen zelf aan het werk gingen met een bakje troost in plaats van een preek en een optocht met mooie palmpaasstokken!

De schikking
bestaat uit witte tulpen.
De tulp is het symbool voor het gebed.
De bloembladen staan
open naar de hemel.
We zien bloembolletjes
en kleine plantjes.
Zij zijn al aan het groeien
en symboliseren een nieuw begin.
En handen die vragen
om een zegen van God.
Alles wat in de wereld gebeurt,
al wat ons bezig houdt,
brengen we in gebed bij God.
We weten ons afhankelijk van God.
 

Op 12 maart was er Kliederkerk in de Voorhof in Voorst. Het thema was 'Storm op het meer'. Samen deden de kinderen met hun (groot) ouders een spel met reddingsboeien, ze maakten een boot, knutselden regen, strom, wind en versierden een kussensloop om lekker te slapen zonder bang te zijn. Toen ging iedereen in de boot. De boot ging varen en het ging stormen en regenen. Gelukkig werd Jezus wakker en liet Hij de wind stoppen. Na dit verhaal werd samen gegeten. Het was een gezellig ochtend!

Wat kwamen er veel lijntjes bij elkaar op zondag 12 maart!
De dienst stond in het teken van Biddag voor Gewas en Arbeid. Op de Avondmaalstafel stond een mooi liturgisch bloemstuk, gemaakt door een gemeentelid.
We zongen, in een goed gevulde kerk, prachtige liederen, zoals o.a. ‘In de bloembol is de krokus’, een lied vol van symboliek. 

Het was genieten: de muzikale medewerking van Reinder Torenbeek (orgel) en Gemma Scherpenzeel (dwarsfluit).
Het was uitdagend om te horen: de tekst uit het Bijbelboek Prediker.
Prediker denkt na over de zin van het leven. Hij is een zoeker. Draait ons bestaan alleen om werk en zorg? Nee, Prediker geeft aan dat we ook van het leven mogen genieten. En zo wellicht ook het bijzondere ervaren van alles wat groeit en bloeit.
Het was bijzonder: de aanwezigheid van Wessel en Devi, twee jongeren van het Zone.college. Zij vertelden ons over hun reis naar Oeganda in het najaar van 2022. Een reis waar deze tieners nog altijd aan terugdenken. Een reis die indruk gemaakt heeft en waar ze met verve over vertelden.
Het was top: in no time waren de 90 bossen tulpen van de fa. IJsseltulp verkocht. De opbrengst van deze actie (€ 310,00) komt geheel ten goede aan Oeganda-PLUS. Dank Arjan voor dit bijzondere gebaar!
 

Op 11 maart werden er (in samenwerking met de Protestantse Gemeenten Twello en Terwolde-De Vecht) in het kader van de actie Voedeldoos alvast een paar dozen aangeboden aan de Voedselbank en Deventer. Vervolgens kregen de aanwezigen een rondleiding en uitleg. 

Het thema voor de 40-dagentijd ‘Uit liefde voor jou’ bracht de voorbereidingscommissie meteen bij het sterven van Jezus. Hij gaf zijn leven uit liefde voor ons. In de kerkdienst kwam dat tot uitdrukking in de eerste lezing: ‘De graankorrel moet sterven’.
Maar hoe geven we de liefde van God vorm naar elkaar toe. Dat doen we wellicht allemaal op een andere manier.
Het vraagt iets van een mens om hier handen en voeten aan te geven: op pad te gaan, oog te hebben voor een ander, je oor te luisteren leggen of je hart open te stellen.
Het vraagt ook om samenwerken, elkaar aanvullen en gekregen talenten inzetten.
Naar aanleiding van de lezing uit 1 Corinthiërs 12 werd het idee van ‘de trekpop’ geboren. De arm kan niet zonder de hand, de benen niet zonder de voeten.
Dit doortrekkende naar ons gemeente-zijn: we hebben elkaar nodig. Niemand is overbodig.
Ds. Corma Baas voerde ons verrassend door de dienst heen
- met 4 korte, veelzeggende stukken tekst
- met de mogelijkheid om aan te geven met welk lichaamsdeel ieder zich vooral
  verbonden voelt
- met het verzamelen van de voorbeden
- met het plaatsen van lichtjes op een groot houten hart
Het was interactief en indrukwekkend. Mooi, hoe velen gehoor gaven aan de oproep om naar voren te komen.
Ook genoten we op deze zondag van de prachtige zang van het Livinuskoor.
Dat is ook een mooi voorbeeld van samenwerken!

 

Vrijdag 3 maart zat ’t Achterhuus in Klarenbeek vol met belangstellenden voor de viering ter gelegenheid van Wereldgebedsdag.

Een mengeling van mannen en vrouwen van zowel protestantse als rooms-katholieke zijde vulde de ruimte. Op de klaarstaande stoelen bleek niet iedereen een zitplaats te kunnen vinden, dus werd er nog wat geschoven om extra stoelen kwijt te kunnen.
Bij het licht van de Paaskaars werd het een mooie oecumenische viering met als thema ‘Zichtbaar geloven’.
Vier liturgen en vijf vrouwen hadden zich bereid getoond een rol bij het vertolken van gebed, schriftlezing en verhalen te leveren. Muzikale ondersteuning kwam van Wil Berends op keyboard.

Dit jaar was de orde van dienst verzorgd door het Nationaal Comité Wereldgebedsdag in Taiwan.
De viering startte met een presentatie over Taiwan, een eiland rijk aan verschillende culturen, talen, (inheemse) flora en fauna.
Door Riet Kremer en Ria Brouwer was een viertafel gedecoreerd met producten uit Taiwan.
 

Op 19 februari was er weer Kerk op Schoot. Samen met dominee Emma Rijks en dominee Beer leerden, zongen en speelden we over Jona en de vis. Het was heel gezellig.

We mochten weer dopen. Op 12 februari ontving Merle het sacrament van de doop in de kerk van Voorst. Het was de hand van Jezus die Petrus toegestoken werd toen hij door de golven dreigde te zakken, waarmee Merle's doop vergelegen werd.
... Zei de kleine hand tegen de grote hand: Hé grote hand, ik heb je nodig...

Tijdens Zondag Werelddiaconaat stond het diaconale project van onze gemeente, Oeganda-PLUS, centraal. De dienst was opgebouwd rondom ‘zoutend zout en lichtend licht’ en kreeg als thema mee: Als delen een deel van ons wordt..!

Om met de woorden van Kees Bulens, de voorganger op deze ochtend te spreken: ZOUT heeft een vijftal bijzondere eigenschappen.

‘ZOUT heeft een reinigende werking. Denk maar aan soda. Zijn er door het zoeken naar verbinding met de mensen uit Oeganda geen vooroordelen opgeruimd?
ZOUT versterkt de smaak. Spreek woorden die hoop geven, die vriendelijk zijn. Hoeveel mooie woorden zijn er in maart 2020 tijdens de ontmoeting met mensen uit Oeganda niet gedeeld?
ZOUT heeft ook een activerende werking. Denk maar aan kalizouten bij het inzaaien. Bent u ook in beweging gekomen toen delen een deel van u werd?
ZOUT maakt dorstig! Kunnen wij anderen dorstig maken naar levend water, naar recht en gerechtigheid. Zijn er geen mensen in de gemeente geweest die dorst hebben opgewekt zodat u geeft van wat u heeft?
ZOUT heeft een conserverende werking. Zout gaat bederf tegen. Wij zijn het zout van de aarde. We mogen trouw zijn aan elkaar’.

Wij kregen tijdens prachtig orgelspel een zakje met zout aangereikt. In dat zakje zat een piepklein briefje met de tekst:

Jij bent het zout der aarde..
misschien slechts één korrel, maar ook die proef je.
Jij bent het licht der wereld..
misschien slechts 40 Watt, maar ook dat verlicht de kamer. 

 

Tijdens de Adventstijd ging er telkens een luikje van de Adventskalender open.
We nemen u/jou middels bijgaande fotocollage nog even mee..

Zondag 27 november – 1^e Advent
Geef nooit op! Er is altijd hoop!
Ga op weg en laat hoop en verwachting je leiden.

Zondag 4 december 2022 – 2^e Advent
Viering van het Heilig Avondmaal
Hij die komt, Jezus Christus, is reeds aanwezig in brood in wijn.

Zondag 11 december 2022 – 3^e Advent
Wees een engel voor een ander
Handen heb je om te maken en te delen.

Zondag 18 december 2022 – 4^e Advent
Er komt steeds een lichtje bij
Houd moed. Het is bijna Kerst. Het feest van licht en hoop is al dichtbij.

Na het aansteken van de Adventskaars(en) zongen we elke zondag een vers meer van het gekozen stapellied, een lied waarin de hoop op een betere wereld doorklonk.
Het was mooi om op deze wijze naar Kerst toe te leven.

 

Het is al een jarenlange traditie op kerstochtend: Zingen in De Benring. En dit jaar mocht het weer!. Om kwart over acht 's ochtends was het al een gezellige drukte in de ontvangstruimte van De Benring. De kelen werden gesmeerd met een kopje koffie en thee. 

Maar om half 9 werd het tijd om te gaan zingen, want er zaten al bewoners kaar in de gang. Dus gingen we met een groep van 17 personen (jong tot oud) zingend de gangen door. Zelfs een drietal bewonerd sloten aan bij de groep. 

Het was een mooi begin van de kerstdagen. 

Op 1^e Kerstdag was er in de kerk een delegatie van de Muziekvereniging Klarenbeek van de partij.
 

Tijdens de kerstavonddienst in Voorst speelde dit jaar een blazersensemble van het Fanfare Korps Voorst mee. 

Op Kerstavond verleende Ilse Kok haar medewerking aan de kerkdienst in Klarenbeek.
Dat was best een spannende combinatie, accordeon en kerkorgel.
Kerkgangers genoten ervan!
 

In de stal
Op 4e advent werd dit jaar het kinderkerstfeest gevierd. Het was een gezellige ochtend. Iedereen zag gezellig voor in de kerk van Voorst waar eerst alleen nog maar een kribbe stond. Maar... tijdens de dienst werd de stal steeds voller. Nadat Dominee de Graaf  de adventsster had laten branden en Wilma de brief van Holy had voorgelezen vertelde Ivon het verhaal van de kribbe. Daarna mocht Suus het kindje Jezus in de kribbe leggen terwijl Miranda hierover las. Mariska en Sanne zongen het lied ‘Er is een kindeke geboren op aard’ waarna door hen Maria aan de stal werd toegevoegd. Sven en Lucas brachten Jozef en de ezel naar de stal terwijl Tamara hierover voorlas. Jet vertelde over de os en Karlijn over de herders. Tot slot kwamen er 3 wijzen in de stal met een verhaaltje van Anneroos. Zo vulden we SAMEN de kerststal, want we  hebben elkaar nodig. Pas SAMEN zijn we Christus’ gemeente.

Gezellig en gemoedelijk..
Dat waren de woorden die we, als commissie, meerdere malen opvingen en die de Kerstmarkt in de kerk van Klarenbeek typeerden.
Bezoekers konden lekker snuffelen tussen de brocante, eigengemaakte spullen of tussen de rijen goed gesorteerde boeken. Of een gokje wagen bij de ‘lootjeskerstboom’ en daarna even een lekkere pannenkoek of een kommetje snert nuttigen.
Of naar huis met een mooi bloemstukje of vogelvoercreatie..

We kunnen terugkijken op een fijne ochtend: zie daarvoor bijgaande foto’s. Immers: soms zegt een ‘plaatje’ meer dan een ‘praatje’.
Wel willen we graag IEDEREEN bedanken die, voor of achter de schermen, zijn/haar steentje heeft bijgedragen. Er is samen, in goede harmonie, veel werk verzet en dat stemt tot dankbaarheid.
Blij zijn we ook met de netto opbrengst: € 4.037,80.
BEDANKT ALLEMAAL!
 

De themadienst op de 1^e Adventszondag was een ultieme gelegenheid om Advent in beeld te brengen.
Geef nooit op! Er is altijd hoop!
Immers: Advent is de tijd van hoop en verwachting.

In deze roerige wereld, waarin zoveel gaande is, staan er ook overal mensen op. Mensen die lichtpuntjes zien.
Mensen die hoop blijven houden. Mensen die uitzien naar een betere toekomst en in actie komen.

De regenboog verbeeldt de HOOP.
Dat begon al in het verhaal van Noach. De regenboog laat zien dat God nooit loslaat wat Zijn hand begon.
Het was heel bijzonder dat we (via de Grutte Tsjerke in Kollumerzwaag) van drukkerij Dekker in Leeuwarden voor een vriendenprijsje prachtige regenboogkaarten en stickers ontvingen met de tekst: Geef nooit op! Er is altijd hoop! Ook wapperde er buiten een vlag met dezelfde tekst erop.
In de dienst luisterden we naar Sela:
U geeft een toekomst vol van hoop.
Dat hebt U aan ons beloofd.
Niemand anders, U alleen
leidt ons door het leven heen.

Heeft God het ons niet beloofd? Heelheid van de schepping en gerechtigheid voor iedereen. Verlies de moed niet, want hoop doet leven. Maar houd ook zelf de hoop levend.
Op weg naar Kerst, het feest van licht, het feest van hoop was het mooi om hier op wat ingetogen wijze bij stil te staan.
 

‘Mijn omzwervingen hebt U opgetekend; vang mijn tranen op in uw kruik. Staat het niet alles in uw boek?’ 
(Psalm 56: 9)

Bovenstaande tekst vormde de leidraad voor de gedachtenisdiensten in onze drie kerken. We gedenken op de laatste zondag van het kerkelijk jaar allen die ons het afgelopen jaar zijn ontvallen. Op het moment van schrijven hebben deze diensten nog niet plaatsgevonden, maar delen we wel graag met u de betekenis van de liturgische bloemschikkingen.

In alle drie de kerken is eenzelfde bloemstuk aanwezig met daarbij een tranenkruik.
Het boek symboliseert het ‘levensboek’ van ieder mens.
De twee witte amaryllissen, nog net niet helemaal in bloei, geven het uitzien naar de toekomst aan.
De witte gerbera’s in het bloemstuk verwijzen naar Pasen.
Klimop is het symbool van Gods eeuwige trouw.
Groen is de kleur van de hoop.
De grote handvormige fatshedera-bladeren verbeelden de altijd dragende handen van God, waar we ook zijn in deze wereld.

Alle genoemde facetten van gedenken zien we in dit prachtige bloemstuk terug.
Met dank aan de gemeenteleden die hiervoor zorg hebben gedragen.
 
De bloemschikkingen kregen een bestemming waar ze nog lang tot hun recht konden komen. Ze werden namelijk bezorgd bij Hospice De Spreng in Beekbergen, bij De Benring in Voorst en bij de Sint Martinushof in Twello.

 

Op de koffie bij de dominee in Klarenbeek.
Het was gezellig en de gesprekken verliepen vlot.

Op de Startzondag op zondag 23 oktober in de kerk van Voorst bliezen we ons jaarthema ‘Aan tafel!’ leven in.  Het verhaal van de grote picknick stond centraal uit Markus 6 : 30‑44.
Hier ontvangt Jezus een paar duizend hongerige mensen.
Hij maant zijn discipelen te kijken naar wat voorhanden is: 5 broden en 2 vissen. Kijk wat dan wat mogelijk is. Je zult zien: samen wordt (het) meer!

Bij binnenkomst van de kerk had iedere kerkganger haar of zijn eigen afdruk op een tafelkleed gemaakt. Met het kleed werd de tafel ‘aangekleed’. We zullen dit kleed vast nog wel eens tegenkomen dit jaar!
De belangrijke dingen die we in onze vieringen gebruiken werden op het tafelkleed uitgestald: de bijbel, het avondmaalstel, de kaarsen en het 5 broden met 2 vissen.

Het verhaal van de soepsteen werd verteld.
De steen die er voor zorgde dat ieder met zijn eigen beetje ( of dat nu een talent is of iets anders waarmee je je in wilt zetten ) aan kwam lopen om daarvan samen een heerlijke soep te maken.
Voor de goed verstaander: Christus brengt ons samen. Hij verbindt. Hij is ons middelpunt. Met Hem in ons midden kunnen we veel.
Als dit een belofte mag zijn voor ons gemeenteleven de komende jaren,
mogen we ons gezegend weten.

Delen
Deel je eten en het zal je beter smaken.
Deel je blijdschap en ze zal groter worden.
Deel je zorgen en ze zullen minder zwaar zijn.
Deel je enthousiasme en je zult elkaar aansteken.
Deel je liefde en je zult liefde ontvangen.
Deel je geloof en het zal sterker worden.
Deel je leven en je zult mens worden naar Gods hart.
 

We kijken terug op een gezellig en ontspannen samenzijn op zaterdag 15 oktober.
Met recht een Gemeente-ontmoeting. Er waren bijna 100 gemeenteleden aanwezig. En de ontmoeting was, mede door de foto-quiz, gegarandeerd.
Dank aan degenen die een en ander zo goed hadden voorbereid.

Geef ons heden ons dagelijks brood
Deze zin uit het ‘Onze Vader’ stond centraal tijdens de kerkdienst op zondag 9 oktober 2022.
Een zin die we wellicht gedachteloos noemen tijdens het bidden. Maar toch is dit iets om heel dankbaar voor te zijn. Vandaag de dag, in tijden van crisis, is het niet meer zo vanzelfsprekend dat ons bord rijkelijk gevuld is. Ook in Nederland zijn mensen die het met slechts een korstje dienen te doen? En wereldwijd? Er zijn genoeg heftige verhalen en dito beelden die onze huiskamer binnenkomen.
Ds. Yvette Pors uit Giessenburg kon rekenen op een warm onthaal in de kerk van Klarenbeek. Het was fijn om haar weer eens in ons midden te hebben.
Er werd op deze zondag gecollecteerd voor Oeganda-PLUS (twee projecten in Oeganda onder één noemer: UP4S en FocusPlaza). Bovendien was er heerlijke soep gekookt door een aantal gemeenteleden. Die bakjes soep gingen na de dienst vlot van de hand. Netto opbrengst: € 270,00.
Echt fijn om te merken dat er vanuit de gemeente (en anderszins) zoveel support is. En er aandacht is voor onze medemens, kortbij en verder weg.
Dank aan een ieder die meewerkte aan de dienst en natuurlijk ook aan de ‘soepkokers’!
 

Slippers, sportschoenen, sexy pumps, afgetrapte werkschoenen, klompen, sandalen en wandelschoenen.. We werden er, toen we de kerk van Klarenbeek binnenkwamen, allemaal al een beetje vrolijk van. We hoorden diverse opmerkingen: ‘De warkschoenen stoat al bie de deure òf Ut lik hier wel een schoen’nwinkel..’.
Een charmante verkoopster vroeg aan enkele kerkgangers welke schoenen zij zouden kiezen uit het ruime aanbod. Een aantal bijzondere persoonlijke verhalen werd vervolgens in de kerk gedeeld.

Schoenen brengen ons overal. Op bergen en door dalen. Te vergelijken met onze levensreis. De weg die we als mensen gaan is echter niet altijd even gemakkelijk, ook niet als je gelooft.
In Psalm 121 worden die bergen en dalen ook genoemd. Ds. Henriëtte de Graaf gaf het in de overdenking aan: het pad, met al z’n hobbels en oneffenheden, moet door de dichter van deze psalm zelf gelopen worden. Daarbij heeft hij in de eerste plaats God, maar ook anderen nodig. Samen optrekken geeft kracht. Ook nu!

In de kerk werden we geraakt door de presentatie die Jaron Kappers ons gaf over zijn bedrijf: JC Kappers schoenen. Ambachtelijke schoenen die door schoenmakers in Albanië worden gemaakt, worden door Jaron voor een eerlijke prijs aan de man gebracht. Zo inspirerend om dat te horen! JC Kappers schoenen is onderdeel van VONO (Van Oost Naar Oost) en wordt van harte ondersteund door de Julianakerk uit Apeldoorn. Voor VONO werd ook gecollecteerd met een schitterend resultaat: 273,20.

Het was fijn om op deze zondag ook het Livinuskoor in ons midden te hebben.
We genoten van de liederen die door hen gezongen werden!
En last but not least.. ook een dankjewel aan hen die (ook buiten beeld) hun beste beentje voorgezet hebben en aan deze dienst hebben meegewerkt.
Hebt u ook, na het gezellige koffiedrinkmoment in ’t Achterhuus, thuis de schoenen uitgedaan en genoten van de verdere zondag! Wij wel!

P.S.
Er kwamen na de dienst ook nog giften per bank binnen voor VONO. Totale opbrengst: € 330,70. De diaconie gaat dit bedrag verdubbelen en overmaken!

 

Het zal u niet zijn ontgaan: op 11 september jl. nam ds. Marrit Bassa afscheid van onze gemeente. Marrit is ruim 10 jaar in ons midden geweest: eerst als predikant van de Protestantse Gemeente te Voorst en vanaf januari 2021 als predikant van onze nieuw gevormde fusiegemeente.

De kerk zag er feestelijk uit met gerbera’s in flesjes hangend aan de banken. Muzikaal werd de dienst omlijst door prachtig blokfluitspel van Christa Kelderman en de zang van een gelegenheidskoor, bestaande uit de zangers die in coronatijd in kleine groepjes de zang in kerkdiensten verzorgden.
Onder leiding van Maarten Romkes zongen zij vóór en met de gemeente. Dat was mooi!

In de afgelopen jaren werd in de kerk het leven gevierd, werden er kinderen gedoopt, werd er los gelaten. Wat is het fijn als je in die gemeenschap van mensen iets vindt wat je op dat moment nèt nodig hebt. En wat is het bijzonder dat God ons roept en vindt.

Tijdens de afscheidsdienst werd Marrit verrast door de binnenkomst van vele kinderen die (symbolisch) een grote rode gieter bij zich hadden. Deze gieter deed terug denken aan het moment van hun doop, toen er met een klein rood gietertje water in het doopvont werd gegoten.
Na afloop van de dienst werd Marrit toegesproken, eerst door de huidige voorzitter van de kerkenraad alsook door de voorzitter van de vroegere Protestantse Gemeente te Voorst.  

In het Dorpshuis werd een ieder vervolgens gastvrij onthaald met koffie en lepelgebak, gevolgd door een hapje en een drankje. Na een kort woordje van ds. Yvette Pors nam Marrit zelf nog even de microfoon ter hand en bedankte ze de aanwezigen hartelijk.
In het Dorpshuis werd ook het afscheidscadeau van de gemeente aan Marrit overhandigd, een cheque waarmee Marrit binnenkort een elektrische fiets hoopt aan te schaffen. Ook voor Joppe en Lette was er een kleine attentie.
Marrit eindigde haar toespraak met de wens: Goed goan!
Dat wensen wij Marrit, Maarten, Joppe en Lette natuurlijk ook van harte toe in hun nieuwe woonplaats Heerde!
 

Een prachtige nazomerse zondagochtend: 4 september 2022.
Mijn verbintenisdienst in de Protestantse Gemeente te Klarenbeek, Voorst en Wilp.
De kerk in Wilp ligt al uitnodigend te wachten als ik binnen treed.  
Wat ziet het er mooi en verzorgd uit! 
Ik weet hoeveel mensen er in touw zijn geweest om dit alles goed te organiseren. Er is menig zweetdruppel gevallen.

Gemeenteleden, afgevaardigden uit omliggende gemeenten, familie en vrienden druppelen binnen.
Te midden van een bloemenzee zitten duif Holy en dominee Beer te wachten.
Koffie staat te pruttelen, gebak nog even in de koeling.
Het feest kan beginnen.
Ik voel mij gezegend in deze viering.

Woorden van Jezus aan Zacheus in de vijgeboom krijgen we mee:
‘……. kom vlug naar beneden
want vandaag
moet ik in jouw huis zijn.’
(Lukas 19: 5)

Van de kinderen krijg ik namens duif Holy – die met ons van kerk naar kerk vliegt tijdens kindermomenten- een open vogelhuis mee.
Dat ik mij thuis mag voelen als dominee in deze gemeente.
Dat gemeenteleden zich thuis mogen voelen bij mij als hun predikant.
Dat wij ons thuis mogen voelen bij God.
Dat God zich thuis mag weten bij ons.
Kijk, hier heb ik het vogelhuis de eerste dagen opgehangen bij mij thuis.
Ik hoop dat er veel in- en uitgevlogen wordt in de fusiegemeente te Klarenbeek, Voorst en Wilp.
Een huis met open vensters. Met zicht op de wereld.
Waarbinnen een tafel staat waaraan we elkaar ontmoeten.
Een tafel waaraan we ontvangen worden door Jezus als onze gastheer.

Welkom!
ds. Henriëtte de Graaf
 

Op 3 september ging het hek half 10 open en een ieder rende alle kanten op of ze wisten waar ze wat kunnen vinden. Ieder jaar weer mooi om te zien. Door het mooie weer waren veel mensen op fiets, niet handig voor grote aankopen, maar iets kleins en koffie of thee met wat lekkers, of een lekkere pannenkoek. Zo liet een ieder een bijdrage achter. De oliebollen van bakker Gerrits lieten zich goed smaken. Het terras was goed bezet en gaf een gezellige sfeer, en even bijpraten is ook belangrijk. De meesten kramen meldden dat de verkoop goed liep.

Om 14.00 uur stopte de markt en werd begonnen met opruimen in razend snel tempo was alles opgeruimd en zaten de spullen in dozen die alweer klaar stonden voor de opkopers.

Aan het eind van de middag maakte onze voorzitter het netto bedrag van € 9.300,00 bekend. Op marktplaats is voor € 3.000,00 verkocht. Een mooie afsluiting van een geslaagde dag. Inmiddels is er nog aan oud ijzer € 52,50 en € 64,50 aan oud papier bijgekomen.

Bij deze willen wij alle vrijwilligers die hebben meegeholpen op welke manier dan ook heel hartelijk bedanken.
Het motto 'vele handen maken licht werk' gaat nog steeds op.

Commissie Kerkactie Wilp
 

Koffie in de hoofdrol!
Een lekker bakkie koffie kan verbindend werken.
Soms wordt een kopje koffie ook wel een bakkie troost genoemd. Immers: rondom koffie is er ruimte voor gesprek.
Wat hebben we het koffiedrinken na afloop van de kerkdiensten gemist in tijden van lock-down. Dat samenzijn, de gezelligheid, het luisteren naar elkaar.

Tijdens de korte kerkdienst op zondag 3 juli werd er gelezen uit Lucas 10: 1-11.
Jezus stuurt zijn leerlingen op pad. En op die weg mogen zij op vele plekken vrede brengen.
Jezus geeft die opdracht ook aan ons mee. Soms kan dat heel gewoon door het schenken van dat bakkie koffie. Om al koffiedrinkend verhalen te delen en van hart tot hart te praten. Om elkaar vrede en alle goeds toe te wensen!

Na afloop van de dienst werd er koffie geschonken en konden we op het gezellige terras luisteren naar Stefan Groothuis en Maarten Romkes. Beiden gaven zij uitleg over het maken van bijzondere koffievarianten!
En.. natuurlijk kon er geproefd worden! De ijskoffie à la Stefan Groothuis was zeker in trek. En hebt u het kleine koffiemolentje van Maarten Romkes gezien?

Ook was er een hele kraam met overheerlijk gebak aanwezig!
Cranberrykoeken, Kardinaal Schnitt, moorkoppen, koffie- en notencakes, boterkoek, bijzondere yoghurttoetjes, Zwitsers gebak en nog veel meer.
Wat was het een fijne en gezellige ochtend!
Graag willen we iedereen bedanken die, op welke wijze dan ook, meewerkte aan deze dienst en aan het koffiedrinkmoment nadien!

De opbrengst was voor ons diaconale project, Oeganda-PLUS. Aart Groothuis kondigde dit op eigen, onbevangen wijze aan. Hij sloot af met de volgende zin: Of u nu koffie of gebak koopt, geeft in de collectezak of doneert per bank, dat maakt helemaal niets uit! Als de thermometer maar stijgt!

En die thermometer is gestegen! De stand per 15 augustus 2022 is € 2.477,46.
 

In het vorige kerkblad heeft u al een eerste (sfeer)impressie kunnen lezen betreffende de ‘Gespreksavond over Gedenken’. Het was een waardevolle avond waarin we met elkaar van gedachten konden wisselen.

Qua gedenken in de reguliere kerkdienst zijn er al veel stappen gemaakt.
Er is een goede modus gevonden nu we (alweer zo’n anderhalf jaar) één gemeente zijn. Er zijn nog wel verschillende tastbare voorwerpen: het gedachtenissteentje en het gedachteniskruisje. Op een later moment zullen we hierover verder spreken.

Een ‘In Memoriam’ in het kerkblad wordt geschreven door de voorganger die bij de uitvaart betrokken was. In andere gevallen gebeurt dit doorgaans door de dorpswerkgroepen.

Binnenkort gaat er een afvaardiging van de Werkgroep Vieren in gesprek met de Stichting Beheer Dorpskerk Wilp om te kijken of er ook in de kerk van Wilp een gedachtenisplek gecreëerd kan worden.

Er is rondom de gedachtenisdiensten al veel gestroomlijnd:
De namen van degenen die ons ontvallen zijn worden in één gezamenlijk gedeelte opgenomen in het kerkblad. Ook stond er in alle kerken eenzelfde tafelstuk. Bovendien waren de liturgieën op elkaar afgestemd.
Dat alles werd door velen als prettig ervaren.

Hoe nu verder? Daar zijn nog geen beslissingen over genomen. We nemen de tijd. En dat is ook goed.

Namens de Werkgroep Vieren
Ans Kleverwal
 

Grenzeloos, omdat we over grenzen heen keken
Ruimte genoeg om de ‘Pinksterboom’ een plek te geven
Een heleboel linten in allerlei kleuren uitrollen in de feesttent
Natuurlijk om de veelkleurigheid te benadrukken
Zulke bijzondere verhalen van de dames uit
Egypte, Indonesië en Irak, die met zoveel
Liefde spraken over hun thuisland
Ook enorm inspirerend
Om te horen hoe zij hun geloof in God wilden delen
Samen lezen uit de Bijbel en ons verwonderen
 
En misschien wel iets van de Heilige Geest van God ervaren
Net zoals de gelovigen in de tijd van Jezus, die ineens allemaal dezelfde taal spraken

Voor de kinderen
Een mooie duif die voorzien kon worden van kleurrijke vleugels
En natuurlijk de medewerking van het
Livinuskoor
Kerk zijn in een tent is net ff anders, maar zeker weten
Landde de boodschap van God ook hier
En waren we dankbaar omdat we in vrijheid samen mochten komen
U heeft na de dienst vast andere smaken geproefd bij het
Rondgaan met lekkere hapjes
Ik durf wel te zeggen dat velen
Geïnspireerd naar huis gingen!
 

De zondag tussen Hemelvaart en Pinksteren heet Wezenzondag.
In Johannes 14: 18 staat letterlijk: 'Ik laat jullie niet als wezen achter, Ik kom bij jullie terug'. En dat gebeurt met Pinksteren! De Heilige Geest is ons als een pleitbezorger en wil ons aanvuren, de Heilige Geest spoort ons aan om met woord en daad getuige te zijn van Gods liefde.
Wat was het fijn om, na lange tijd, de Christelijke Gemengde Zangvereniging 'Zingt den Heer' op de 29^e mei in ons midden te hebben. Dat was genieten, zowel voor het koor als voor de aanwezigen! Dank daarvoor!

We kijken met plezier terug op Hemelvaartsdag. Er was een grote opkomst in de dienst.
Daarna een afwisselende fietsroute richting Apeldoorn: door het landelijk gebied de Hooilanden, het bedrijventerrein Ecofactorij, het bos Het Woudhuis, langs de nieuwbouw van de wijken Het Woudhuis en De Voorwaarts, daarna via de groene strook tussen de snelwegen en de wijk De Maten over het nieuwe fietspad langs de Elsbosweg weer richting de kerk.   
Wat rustiger ging het er ondertussen aan toe in 't Achterhuus. Daar was gelegenheid voor een gezellig praatje en wat spelletjes. 
Gezamenlijk werd er daarna geluncht. De kosters hadden gezorgd voor een heerlijke soep met broodjes. Een geslaagde morgen met ook nog eens mooi weer!

 

Op 9 mei waren zo’n 20 mensen op de gespreksavond over gedenken bijeen in de kerk van Klarenbeek. Het was fijn elkaar daar te ontmoeten en van elkaar te horen over dit onderwerp.

We gedenken te midden van de gemeente. Rituelen rondom sterven waren we vroeger wat minder gewend. Nu gebeurt dit in de kerk, maar evengoed daarbuiten.

Nee, het was geen avond waarop er beslissingen genomen werden. Maar een avond waarop ds. Marrit Bassa achtergrondinformatie deelde. Waarin we uitspraken dat we rondom gedenken inmiddels meer en meer tot elkaar komen. En dat we dat belangrijk vinden. Waarin we soms letterlijk spraken over ‘wegen en overwegen’. Ook de pijnpunten werden in de vertrouwelijke sfeer benoemd. Wat vinden we moeilijk? Verschillende gevoelens spelen daarbij een rol.

Gedenken: het is intens verbonden met liefde, met herinneren, sterven, met ‘in gedachten nemen’. Ook geboorte en doop zijn onlosmakelijk verbonden met gedenken. We zoeken daarbij naar verbinding, stilte, een kaars aansteken, een plek geven. Avondmaal werd ook genoemd. Hèt moment waarop we denken aan het lijden en sterven van Jezus.

We spraken onder andere over de gedachteniszondag. Willen we dat in één kerk vieren, als één gemeente, of in drie kerken?
Het was waardevol om over dit kwetsbare onderwerp te praten en te horen. Een vervolg hierop komt er zeker. Maar we nemen de tijd.

Werkgroep Vieren
Ds. Marrit Bassa, Joke Geltink, Herma van Mulligen en Ans Kleverwal
 
 

Verjaardagsfonds Voorst
Na 2 jaar corona is er op 26 april 2022 weer een gezellige middag geweest voor de vrijwilligers van het Verjaardagsfonds. In De Voorhof waren 23 vrijwilligers aanwezig om bij te praten en een paar rondjes bingo te spelen. Er is, ondanks de beperkingen, weer een mooi bedrag opgehaald, namelijk € 1.863,95. Alle gevers hartelijk dank.
Afgelopen jaar is, van de gelden van het Verjaardagsfonds Voorst, door onze gemeente het kistorgel gekocht van de organist. Op deze manier worden de gelden uit het Verjaardagsfonds Voorst gebruikt voor een plaatselijke besteding. Om dit te kunnen blijven doen, blijft het Verjaardagsfonds Voorst zelfstandig.
Bestuur Verjaardagsfonds Voorst
 

Henk Ilbrink, Derk Makkink, Tonnie Kleverwal en Tonnie Beumkes zijn al druk bezig met de voorbereiding Open kerk op Stille Zaterdag.

Voor het eerst sinds twee jaar vond er op 14 april jl. weer een ontmoetingsmiddag plaats voor gemeenteleden die in Twello wonen. Initiatiefnemers voor deze middag waren Wim Bonhof en Gerrit Nieuwenhuis. En de belangstelling bleek groot te zijn!

De serre van Het Grotenhuis die voor deze middag was gereserveerd, was dan ook goed gevuld. We begonnen met thee en koffie. Na een woord van welkom stelden Rosa van der Tang en ds. Wijke Greijdanus zich kort aan de aanwezigen voor. Daarna gingen we met elkaar in gesprek over het jaarthema ´Onderweg naar morgen´. Onderweg kun je soms zomaar een bijzondere ontmoeting hebben, onverwacht. Terwijl je in de rij voor de kassa staat bijvoorbeeld of bij de bakker op de hoek kun je met iemand in gesprek komen.

We deelden dit soort bijzondere ontmoetingen met elkaar, twee aan twee. Na een tweede kopje thee of koffie was er gelegenheid om vragen te stellen die door de aanwezige kerkenraadsleden Diny Fockens en Hanneke Oolman beantwoord werden.

Als afsluiting van de middag zongen we samen een lied dat eerder in een kerkdienst in onze gemeente indruk had gemaakt in verband met de oorlog in de Oekraïne.

Tegen 16.30 uur ging iedereen weer huiswaarts. We kijken terug op een zinvolle gezellige en geslaagde middag! Voor herhaling vatbaar!


Hoe kan er in de wereld vrede zijn
wanneer gerechtigheid en recht niet tellen,
wanneer soldaten sneuvelen in pijn
en burgers schuilen in verborgen kelders.
Als de agressor aast op meer terrein
en kracht en afweer niet meer kunnen helpen.

Wie zo zijn hele leven achterlaat
En vluchten moet naar nergensland en verder –
zij gaan berooid in tranen over straat.
Geef onderweg aan hen een goede herder,
een mens die helpt, een deur die open staat,
een hart vol liefde, in de nood een redder.

Heer Jezus, laat hen niet de dood ingaan,
het leven is bij u in goede handen.
U droeg het kruis en biedt ons vrede aan,
een warm onthaal van vrijheid, open armen.
U helpt ons in de strijd van het bestaan
en geeft als wapen: liefde voor de ander.

Melodie: Psalm 119   /   Tekst: Ria Borkent
 

Zorgen moet je doen, niet maken
Voor het eerst sinds 2 jaar kon de vastenmaaltijd weer gehouden worden.
Het bezinningsgedeelte werd verzorgd door ds. Marrit Bassa. Zij ging in op een tekst van Loesje: “Zorgen moet je doen, niet maken”. De twee betekenissen van het woord  zorgen komen er mooi in samen: een mens kan voor een ander zorgen en een mens kan zich zorgen maken. Een thema dat aansprak  gezien de vele reacties tijdens het gesprek hierover.
In dit licht werden ook de bijbelteksten Ezechiel 34:11 en Mattheus 6:34 gelezen. Het was een sobere maaltijd maar de  soep, gekookt door Anneke Hulshof, werd met smaak gegeten.
Diaken Ronald Dashorst hield een presentatie over Sant’Egidio  en de kledingbank aan de Oude Beekbergerweg 157 in Apeldoorn. Sant’Egidio zet zich in voor de kwetsbare mens in onze samenleving : armen, eenzamen, daklozen, jongeren en ouderen. Dit gebeurt door diverse activiteiten als de Franciscustafel en kledingbank. Veel deelnemers aan de maaltijd hadden kleding meegenomen voor de kledingbank. De inleg van de deelnemers (€ 184,00) was ook voor de kledingbank. Ronald was er blij mee. Met het geld kon nieuw ondergoed gekocht worden want dit werd niet tweedehands ingezameld. Al met al was het een zinvolle bijeenkomst en zeker voor herhaling vatbaar met dank aan allen die geholpen hebben.





 

Op woensdag 9 maart vond er een Take Away plaats, georganiseerd door de mensen van ‘Voor iedereen een tafel’. Buiten, bij De Voorhof, stond een oventje waarin Miranda heerlijke mini-pizza’s bakte. Binnen kon er, onder het genot van een drankje, in het fotoboek van Oeganda-PLUS gebladerd worden en waren de dames in Oeganda-kleding (de paspoppen) ook aanwezig. Allen die een maaltijd besteld hadden gingen met een pastagerecht en een toetje naar huis! En dat smaakte echt prima!
Anneke, Maarten, Miranda & Mirjam, dank voor dit mooie initiatief! Ook anderen, die voor de gezellige aankleding of andere hand- en spandiensten zorgden, bedankt! Opbrengst: € 248,= voor Oeganda-PLUS!
 

Wat fijn dat we op zondag 6 februari weer fysiek naar de kerk konden gaan. Ongetwijfeld waren er ook velen nog online verbonden met de kerk van Voorst.
Pastor Jolanda Aantjes nam ons aan de hand van een gedeelte van het ‘Onze Vader’ mee. ‘Laat uw koninkrijk komen, laat uw wil gedaan worden op aarde zoals in de hemel’. Met als strekking dat we allemaal, dichterbij of verder weg, kunnen bijdragen aan een stukje ‘koninkrijk van God’ op aarde. Door er te zijn voor een ander, door belangstelling te tonen, door te bidden, door een gift te geven. Immers, op vele manieren kan het verschil gemaakt worden.

Herbert Hofmeijer vertelde in de dienst over zijn reis naar Oeganda. In maart 2020 heeft hij, samen met Arjan Wesselink en met nog een 4‑tal akkerbouwers, op uitnodiging van FocusPlaza Oeganda bezocht.
Hij vertelde over het bezoek aan het ziekenhuis in Kyotera, over de landbouwprojecten en over de kerkdienst die gehouden werd in een oude schuur met zinken dakplaten.
Herbert gaf ons letterlijk mee: ‘De gemeente is blij, de kerkgangers zingen, klappen in de handen, dansen en vieren. De dienst had wel wat weg van een optreden van Guus Meeuwis!’ Aanbidding van de Eeuwige: het kan op vele manieren vorm krijgen!
In de kerk van Voorst sloten we de dienst af met het veelzeggende lied uit de Evangelische Liedbundel (op melodie van ‘Land of Hope and Glory’):

Ga nu heen in vrede,
ga en maak het waar,
wat wij hier beleden,
samen met elkaar,
aan uw daag’lijks leven
uw gezin, uw werk.
Wil u daaraan geven,
dan bent u Gods kerk.
Ga nu heen in vrede,
ga en maak het waar.

Advent en Kerst

Advent en Kerst: Het ligt al weer enige tijd achter ons. Toch een korte terugblik!

Wist u dat…
… er in de Adventstijd 3 prachtige Adventskransen gemaakt zijn door een
   gemeentelid
… er elke week een kaars meer mocht gaan branden
… we ondanks alle donkerte, zowel letterlijk als figuurlijk, toch de lichtpuntjes
    mogen blijven zien
… we dankbaar zijn voor allen die meewerkten aan de online kerkdiensten
    rond Kerst
… dat zowel vóór als achter de schermen toch telkens zo’n tiental mensen zijn!

Wist u dat…
… Op deze wijze toch de boodschap van Kerst bij de mensen kwam
… het Kerstverhaal uit het evangelie naar Lucas (vooraf) op diverse locaties
   opgenomen was
… de techniek ons daarbij zeer behulpzaam was
… er ook qua zang pareltjes voorbij kwamen en er zelfs solo enkele liederen
   gezongen zijn
… er een aantal mannen zijn die met verve een tweede stem ten gehore
   brengen
… we daar vanachter ons computerscherm, laptop, tablet of TV van genieten
… we op Eerste Kerstdag zelfs twee kerkdiensten konden beluisteren.

Wist u dat…
… we op Tweede Kerstdag nog konden genieten van de ‘restjes’ van Kerst
… deze ‘restjes’ op heel ongedwongen wijze voor het voetlicht kwamen
… een compliment aan de toen 10‑jarige, maar inmiddels 11‑jarige Sanne 
   Hendriks hier zeker op zijn plaats is
… zij samen met haar moeder twee prachtige liederen heeft gezongen op deze
   zondag
… we met een kribbe, een engelenvleugel, een vuurtje, wat kerstkransjes, de
   lantaarn met het vredeslicht en de woorden van de voorgangers werden
   aangespoord tot actie!

Wist u dat…
… de geboorte van Jezus immers ook wat van ons mensen vraagt
… dit zeker in het laatste lied van die zondag naar voren kwam:

Go, tell it on the mountain
over the hills and everywhere:
go tell it on the mountain
that Jesus Christ is born!

Weet u dat…
… we u/jou bij deze een hoopvol en liefdevol 2022 toewensen!!


 

Vanuit de ZWO-commissie willen we u/jou graag een goed, gezond en gezegend 2022 toewensen. We hopen ook in 2022 weer op een ieder te mogen rekenen rondom de acties die we voor ons diaconale project, Oeganda-PLUS, hopen te voeren!

Voor nu blikken we eerst even terug. Op de 4^e Adventszondag (19 december) waren we voor het laatst in de kerk van Voorst fysiek bijeen om te vieren. In de kerk waren er op deze zondag twee paspoppen, gestoken in kleurrijke Oeganda-kleding, aanwezig. Als een boegbeeld voor te voeren acties/collectes voor Oeganda-PLUS. De kleding mogen we voor onbepaalde tijd van Sylvia Mbabazi lenen. Heel fijn!

Toen Aart Groothuis de kleding bij Sylvia ophaalde was ze net weer terug uit Oeganda. Als drijvende kracht achter stichting UP4S vliegt ze daar met grote regelmaat naar toe.
Aart sprak met Sylvia onder andere over de situatie rondom Corona in Oeganda. Sylvia vertelde: “In Oeganda zijn coronabesmettingen nauwelijks een issue. Er zijn immers in Oeganda al zoveel problemen waar de mensen mee om moeten leren gaan! Bovendien is meer dan de helft van de bevolking jong en gezien de aard van de populatie zorgt Covid19 dus voor minder heel zieke mensen. Kinderen die in Oeganda opgroeien en de schoolgaande leeftijd bereiken zijn doorgaans sterk. Dat geldt ook voor de ouderen (die er uiteraard ook zijn), ze behoren doorgaans tot de sterksten en hebben nauwelijks last van welvaartsziekten, zoals overgewicht”.

Op zondag Werelddiaconaat (6 februari a.s.) zal er weer gecollecteerd worden voor Oeganda-PLUS. Of er een actie gevoerd kan worden is uiteraard afhankelijk van de coronamaatregelen en de wijze van vieren op dat moment. Houd daaromtrent dus de website van de kerk in de gaten!


 

In de drie afzonderlijke Gedachtenisdiensten die op zondag 21 november werden gehouden, stonden er prachtige symbolische bloemstukken op de avondmaalstafel.

Met kaarsen die door middel van een lint verbonden waren met de Paaskaars. Om zo de namen van de overleden gemeenteleden te verbinden aan het licht van Christus, licht van het Leven.

De bloemschikkingen kregen de dag erna een bestemming waar ze nog lang tot hun recht konden komen. Ze werden namelijk bezorgd bij Hospice De Spreng (Beekbergen), De Nieuwenhof en Het Grotenhuis, vanaf respectievelijk Klarenbeek, Voorst en Wilp.
 

Sommige mensen konden zich, voorafgaand aan de dienst van 14 november, nog niet echt wat voorstellen bij bovenstaand thema.
Toch stonden er in de kerk twee jute zakken met schatten, waarvan één zak vol met pakjes in Sinterklaaspapier. Sint Nicolaas was dus werkelijk langs geweest in de kerk van Voorst. Eén van de kerkgangers nam natuurlijk de zak vol met cadeautjes mee, want de andere zak lag er wat verloren bij en leek niet veel bijzonders te bevatten.

Ds. Jacqueline Krajenbrink stelde ons de vraag ‘Waar kiezen we voor in het leven...? Zijn we hebberig en gaan we voor genot (de grote zak met pakjes) of kiezen we voor het kleine en ogenschijnlijk minder waardevolle?’
In de Bijbel is een bekend verhaal over dit onderwerp te lezen, vaak 'de gelijkenis van de verloren zoon' genoemd. De jongste zoon uit deze gelijkenis  (te lezen in Lucas 15:11-32) vroeg immers zijn erfdeel op, vertrok naar een ander land, feestte er op los tot zijn geld op was en klopte uiteindelijk berooid en berouwvol aan bij zijn vader. Wat was zijn vader blij hem weer te zien! De kern van deze gelijkenis is 'de zorg om wat verloren is.'
De lezing werd voor de verandering eens in dichtvorm voorgedragen (zie pagina 22 van Op Streek december 2021/januari 2022).
Een mooie toevoeging nu we richting het Sinterklaasfeest gaan.

Aan het einde van de boodschap (= overweging) werd er in de andere zak gekeken. Daar zat toch ook wat in! Een aantal platte pakjes in goudpapier gewikkeld. Pakjes die een aantal woorden bevatten, woorden van waarde: zelfbeheersing, geduld, tevredenheid, genade, blijdschap en liefde. Als we deze woorden nu en in de toekomst meenemen in ons leven, kunnen we dan niet al een stukje Koninkrijk van God op aarde ervaren?

Bedankt aan allen die hun steentje aan deze dienst hebben bijgedragen.
 

Samen zijn we op reis gegaan door het verhaal van Abraham.

We hebben onze koffers gepakt, in een tent gezeten, zandkorrels en sterren geteld, onze familie getekend en natuurlijk geluisterd naar het verhaal van Abraham.

Het was een mooie viering.

Op zondag 31 oktober om 7.45 uur waren de geluidstechnici van Gospelkoor Vocation al in de kerk van Wilp aanwezig om het één en ander voor te bereiden voor de kerkdienst van die ochtend.
Het koor bracht later die morgen, onder de bezielende leiding van dirigent Ton Schimmel, het programma 'Kom, zie':

Kom, zie, kom en zie wat hier gebeurt,
Kom, zie, de deur is open!
Kom, rust, kom rust maar even uit
Kom, rust maar in Zijn armen.
Kom, leef, geef je last aan Hem,
Kom, leef, in overwinning!

We genoten van prachtige liederen die het koor ten gehore bracht. Ook waren drie passende liederen gekozen om met z’n allen te zingen.
Enkele koorleden vertelden over hetgeen er in hun levens speelde. Een aantal intense bijdragen die ons allen lieten beseffen dat iedereen een rugzak met ervaringen en herinneringen met zich meedraagt. Soms hele mooie herinneringen, maar soms ook verdrietige. 

Hoe bijzonder is het dat we dat bij God neer mogen leggen en van daaruit een stukje rust mogen ontvangen. Zo kun je soms kracht door kwetsbaarheid heen ervaren!!
Vocation betekent roeping en ja.. het koor bracht zingend en getuigend een bijzondere boodschap voor het voetlicht!

 

Ook op zondag Werelddiaconaat werd Oeganda‑PLUS onder de aandacht gebracht.
In de preek werd maar weer eens duidelijk dat het hebben van bezit een mens in de weg kan staan om zich over te geven aan de omarming van het Koninkrijk. Bezit kan echter ook een prachtig en krachtig middel zijn om te delen met mensen die het minder goed getroffen hebben.
De woorden van Arjan Wesselink (Voorst) sloten daar naadloos bij aan.
Arjan is één van de ondernemers die, vlak voor corona uitbrak, Oeganda heeft bezocht
en dus met eigen ogen heeft gezien dat er in Oeganda veel armoede is. Maar dat het ook een land is rijk aan grondstoffen. Dat er dus veel mogelijk is als we er kennis en middelen naar toe brengen.
Op ongedwongen, hartelijk betrokken wijze riep Arjan op om het project te steunen en maakte hij reclame voor de koffieverkoop na afloop van de dienst.
Zijn woorden bleven niet zonder resultaat: alle pakken koffie werden verkocht.

Al met al een goede start van het nieuwe project.
ZWO en diaconie kijken er met dankbaarheid op terug.
 

Bovenstaande quote van André Kuipers inspireerde Margot Olde Loohuis tot het maken van een serie schilderijen over de wereld onder water. Margot: ‘Mijn schilderijen gaan over de onderwaterwereld en ze bieden je een blik vanaf de modderige boden naar boven, naar het licht.’
Ze neemt de kijker mee naar de verstilde wereld onder het wateroppervlak. Diffuus zonlicht dat binnenkomt, leliebladeren die zich vanaf de bodem ontvouwen en de waterspiegel, die lucht, wolken en daglicht laat zien.
De tentoonstelling ‘Underview’ was tot en met 26 september te zien in de kerk van Wilp.

Op 26 september was er ook een themadienst. Hoe mooi was het om de schilderijen van Margot als uitgangspunt te nemen voor deze dienst!
Het was bijzonder om haar op deze zondag te horen vertellen over haar werk!
 
Kees Bulens, de voorganger van deze morgen, verbond het verhaal van Jezus die over het water liep met de onderwaterwereld. Een onderwaterwereld waar zich van alles afspeelt.
Lopen over het water is als lopen over ons levenspad. Een weg die wel eens moeilijk kan zijn. Een weg die soms is als een storm op het meer.
Durf ik te vertrouwen dat het goed komt. Durf ik te vertrouwen op de zachte krachten, een vriendelijke blik?
Maar ook: komen we zelf in beweging om een naaste te zijn voor een ander? Kunnen we een beroep doen op elkaar?

Fijn dat ook het hele Livinuskoor weer kon komen zingen in deze dienst.
Dank Sandra! Dank koorleden en allen die, op welke wijze dan ook, meewerkten aan deze dienst.

Met de zegen gingen we huiswaarts!
Wat een prachtige dienst was dit!

In de startdienst op 19 september werd het nieuwe diaconale project Oeganda‑PLUS gelanceerd. Onder deze ene noemer krijgen twee stichtingen die in Oeganda werken een plek. En daarnaast hopelijk ook een mooi geldbedrag dat we de komende drie jaar vanuit onze kerkelijke gemeente bij elkaar proberen te brengen.
“Allereerst hartelijk dank dat wij de gelegenheid krijgen om hier iets te vertellen en aandacht te vragen voor de nood van onze broers en zussen, voor onze buren 6000 km verderop.” Zo begon Gerrit Grievink (Focus Plaza) zijn bezielend ‘praatje bij het plaatje’, waarin verschillende onderdelen van de stichting aan de orde kwamen. Door gezamenlijk op verschillende plekken ondersteuning te geven, wordt er structureel naar toe gewerkt dat de bevolking op een bepaald moment in eigen onderhoud kan voorzien.
UP4S presenteerde zich d.m.v. een filmpje op scherm omdat het Sylvia Mbabazi vanwege visum-perikelen niet was gelukt tijdig terug te keren uit Oeganda.
De beelden en indringende boodschap kwamen echter duidelijk over. En sloten aan bij het interview dat de woensdag ervoor in Voorster Nieuws was gepubliceerd.
Dat de boodschap van zowel Gerrit als Sylvia goed overkwam, bleek uit een mooie collecteopbrengst, bestemd voor Oeganda‑PLUS.
 

De zomerzangavonden in de kerk van Wilp zijn al jarenlang een traditie.
Helaas konden die vorig jaar zoals zoveel activiteiten vanwege corona geen doorgang vinden.
Dit jaar zijn de zomerzangavonden (voor de 24 ste keer!) op kleinere schaal weer gehouden met zoveel
mogelijk inachtneming van de coronaregels.
Er konden weer veel zangliefhebbers uit onze kerkelijke gemeente en daarbuiten verwelkomd
worden, die blij waren hun stem weer te kunnen laten klinken.
De leiding van de avonden was weer in de vertrouwde handen van Wim Bonhof en de gezongen
liederen werden door Joke Riefel begeleid op het mooie Naberorgel.
We kijken alweer uit naar de jubileumeditie die hopelijk volgend jaar wel onder normale
omstandigheden gehouden kan worden.
 

De dienst op zondag 6 juni jl. kreeg als thema ‘Mozaïek in muziek’ mee.
Korte gedeeltes uit het Bijbelboek Ruth stonden centraal. Ruth, de Moabitische vrouw, die haar schoonmoeder Noömi volgde naar Bethlehem, de stad waar ze vandaan kwam. Bijzondere, haast legendarische woorden klonken: ‘Uw volk is mijn volk, uw God is mijn God’. In de dienst zo prachtig vertolkt door Stef Bos. Ja, er is liefdevolle vastberadenheid en moed voor nodig om alles achter je te laten.
Ruth week niet van de zijde van de Noömi. In tegenstelling tot Orpa, Noömi’s andere schoondochter. Zij bleef in Moab. Ook dit werd benoemd tijdens de dienst.. immers Noömi en Orpa lieten elkaar in liefde los.

Is liefde niet hetgeen waar het om draait in het leven? De liefde voor elkaar. Een ieder die op eigen wijze het leven (van anderen) kleur geeft.
Op de plek waar je leeft. Niet alleen toen.. maar ook nu.
Alfred C. Bronswijk beschreef dit prachtig in het gedicht: Regenboog van het geluk.  

Dank aan de leden van het Nieuwdienstkoor die deze zondag in de kerk van Wilp prachtig zongen. Dank Sandra! Het is immers de toon die de muziek maakt!
Dank ook aan drs. Kees Bulens. Hij nam ons mee in een mozaïek van gedachten, kleur die we aan het leven geven en waarvan de kern is: heb elkaar lief.
Dank ook aan alle anderen die, hoe dan ook, aan deze dienst meewerkten! Het was een veelkleurig geheel.
 

VIER DORPEN 4-EN SAMEN

Wat een positieve energie ontstond er rondom de fiets- en autotocht die vanaf Hemelvaartsdag tot en met Tweede Pinksterdag gereden kon worden.
Geweldig leuke reacties kwamen op het speciaal hiervoor aangemaakte mailadres, ‘4 op de fiets’ binnen!
Grote en kleine mensen liepen ‘rondjes om de kerk’. Zo zijn er letterlijk heel wat stappen gezet!
Onderweg bevonden zich langs de route 12 letters. Het bleek dat het best een klus was om al die letters te vinden én om er een woord van te vormen.
Van 2x een G, 2x een T, 2x een E, 2x een I, 1x een S, 1x een D, 1x een F en 1x een R kon het woord GEESTDRIFTIG gemaakt worden!
Dit woord past natuurlijk heel mooi bij het Pinksterfeest!
Het juiste woord werd 4x aangeleverd!

Deze personen ontvangen binnenkort een een cadeaubon van Koffie & theehuis ’t Momentje (Kerkstraat 29 te Voorst). Graag wensen we deze geestdriftige puzzelaars
binnenkort een ‘moment van genieten’ toe op het erf van de familie Kloosterboer.

Het vuur van Pinksteren heeft ook een aantal anderen geïnspireerd: op het mailadres ontvingen we naast een mooi gedicht ook een bijzondere beschrijving van iemand die enorm genoten heeft van deze tocht. En ‘4 op de fiets’ leverde leuke foto’s op waarvan we er graag een paar delen! Bovendien werd er door een aantal mensen verslag gedaan van de ontmoetingen onderweg.

Er werd zelf nog een mooi gedicht aangeleverd. Benieuwd? Klik hier

De fiets- en autotocht zijn overigens nog steeds beschikbaar op deze website! Dus wie er nog zin heeft in een leuk rondje van zo’n 50 km. kan de fiets- of autoroute daar (nog) downloaden.
 





 
 

In de viering van Stille Zaterdag werden de drie Paaskaarsen ontstoken. Licht in de duisternis! Teken van hoop!
Na de Paasnacht werd het ook dit jaar Pasen! Jezus staat op uit de dood, Hij leeft.

O vlam van Pasen, steek ons aan,
de Heer is waarlijk opgestaan!
De Zoon, voor wie het duister zwicht,
de Zoon is als de zon, zo licht.

Ziehier het licht van lange duur,
ziehier de Zoon, de zon, het vuur;
O vlam van Pasen, steek ons aan –
de Heer is waarlijk opgestaan!
 

De Adventstijd ligt al weer even achter ons. Toch nog een korte terugblik.
Tijdens Advent, de tijd waarin we toeleven naar de komst van Jezus, stonden er in de drie verschillende kerken ook drie verschillende Adventsstukken. Uiteraard met kaarsen erin. Immers: zo konden we elke zondag een licht (of meerdere vlammen) ontsteken als teken van hoop.
Onze wens is dat we in 2021 met elkaar brengers van hoop mogen zijn op de plek waar we leven en werken. Vol energie, enthousiast en warmte uitstralend naar de mensen om ons heen!
 

Vanuit de kerk in Wilp was vandaag een mooie dienst!

Echt waardevol om juist in deze tijd dicht bij elkaar te zijn en samen met jong en oud te mogen genieten van de mooie liederen en prachtige woorden!

Er werden ook mooie wensen in de kerstboom gehangen.
 

Drie jaar lang was de Stichting Vrienden van DHAN deel van onze streekgemeente, leefde het onder de gemeenteleden en heeft het een ieders blik doen verruimen.
Op zondag 6 december hebben we het project afgesloten. Dat deden we in een kerkdienst die geheel in het teken stond van het licht!
Adventskaarsen werden ontstoken, nog éénmaal kreeg het lichtritueel een plaats in dienst en heeft Diny Fockens zich in India-kleding gestoken.
Na de dienst kon een ieder buiten langs een tafel met gratis artikelen lopen en wat meenemen naar huis. Daaronder waren tasjes met de tekst: Be the change you want to see in the world. Ofwel: Wees de verandering die je in de wereld wilt zien. Aan deze tekst van Mahatma Ghandi gaven we als streekgemeente Klarenbeek-Voorst-Wilp in de afgelopen 3 jaar gehoor. En het leert ons: kiezen voor verandering dat kan elke dag opnieuw!
 

De eerste fase is klaar. Het terrein is door de hoveniers van ‘De Woudhof’ geheel en al vernieuwd. Daarmee is de kerk meer in het zicht gekomen en komt de samenhang met de naburige panden -voorheen de pastorie en Ons Gebouw- goed tot zijn recht.

Binnen is ook al het nodige werk verricht. Tonnie Beumkes heeft de geluidsinstallatie geheel vernieuwd. De geluidskwaliteit is nu duidelijk verbeterd. Met de verplaatsing vanuit de keuken naar de kerkzaal is nu ook de bediening een stuk praktischer geworden. We zijn blij, dat dit in eigen beheer gerealiseerd kon worden. Veel dank, Tonnie!

Eind november zal de nieuwe keuken worden geplaatst. Daarvoor zijn ook al de nodige sloopwerkzaamheden gedaan en kan het installatiewerk beginnen.                               
In de volgende ‘Op Streek’ wordt het verslag vervolgd.
 

TERUGBLIK NIEUWSDIENST - DANKDAG voor GEWAS en ARBEID

Sommige dingen zijn zo vanzelfsprekend dat we vergeten er dankbaar voor te zijn..
Deze oneliner gaf wellicht het hart weer van de Nieuwsdienst in de kerk van Voorst op zondag 8 november jl. Deze Nieuwsdienst stond in het teken van Dankdag voor Gewas en Arbeid (woensdag 4 november 2020).
Het thema van de dienst ‘Dankbaar..?! Hoezo..?’ gaf stof tot nadenken.
Immers.. in deze Coronatijd mag er juist heel veel niet! Minder ontmoetingen, geen aanrakingen, feestjes die niet gevierd kunnen worden. Bovendien zijn er veel onzekerheden: blijven scholen open? Komen er banen op de tocht te staan? En ook zijn er ondernemers die het in deze tijd lastig hebben.
Is er dan nog wel iets om dankbaar voor te zijn? Ja.. toch wel!
Juist nu komt aan het licht wat belangrijk is in het leven. Juist in deze tijd mogen we schuilen bij Hem en werpt het leven met Hem vruchten af.
Het geloof in God helpt ons met andere ogen te kijken.. om zo dankbaar te zijn voor elke nieuwe dag die ons gegeven wordt!
Dat rotsvaste vertrouwen werd door Anneke, Joke, Hidde en Rob (leden van het Nieuwsdienstkoor) aan het einde van de dienst bezongen in het prachtige lied: ‘Walk Worthy’.

Dankbaar?! Hoezo..?
Ondanks de hete zomer die achter ons ligt mogen we God danken voor alles wat hij deed groeien en bloeien.
Dat de Voorster kleigrond vruchtbaar is was dan ook zichtbaar in de kerk. Boerenkool, rode kool, wortelen, prei, aardappelen, reeds ingemaakte courgette, peertjes, appelmoes, honing en zelfs twee flesjes eigen gebrouwen bier ontbraken niet.
Naast de dankbaarheid voor de gaven van het land geeft Lied 719 uit het Liedboek ook de dankbaarheid betreffende andere facetten van het leven weer: het lied benoemt de vruchten van de zee, de vruchten van aarde en mijn, maar ook de vruchten van kennis en brein en (in het laatste couplet) de vruchten van liefde alom!
Laten we daar rijkelijk van uitdelen!

Daarom ontstaken we aan het einde van de dienst nogmaals een aantal lichtjes:
Vlammen waaraan we ons mogen warmen,
die ons helpen de moed niet te verliezen,
die hoop aanwakkeren!
Opdat we blijven geloven in wat komt:
Een wereld waarin Licht
iedereen omstraalt.
(vrije vertaling van een gedeelte van het op 8 november gelezen gedicht van
Greet Brokerhof - van der Waa)

Eerstvolgende Nieuwsdienst
De eerstvolgende Nieuwsdienst is opnieuw een gezamenlijke Nieuwsdienst en deze vindt plaats op zondag 24 januari 2021.
Voorganger is dan ds. Marrit Bassa.
 

Voor meer informatie over deze dienst, kunt u op deze link klikken.

TERUGBLIK NIEUWSDIENST 5 JANUARI 2020




We gingen het jaar 2020 knallend in..! Ja.. echt!
Met een nieuw jaar voor ons, met nieuwe kansen en wellicht goede voornemens, dachten we natuurlijk ook nog even terug aan het afgelopen jaar, het jaar 2019.
Waar zetten we een streep door.. (wat is nu voorbij), waar willen we juist een streep onder zetten (waar ‘zeuren’ we niet meer over) en wat willen we juist gaan onderstrepen (wat vinden we van belang voor het jaar 2020)!
In de kerk van Klarenbeek lazen we het verhaal van Jakob en de ontmoeting met de ‘onbekende’ aan de rivier de Jabbok. De onbekende die Jakob uiteindelijk zegende. Jakob noemt die plaats: Pniël (aangezicht van God).
God.. die ons ook in het nieuwe jaar zijn zegen mee wil geven.
Die met ons meegaat als streekgemeente op weg naar de fusie.. naar samen één gemeente zijn! We zongen:

Jezus roept hier mensen samen
die in woord gebed en lied
Gods aanwezigheid beamen,
geen belofte gaat teniet.
Prijs nu God, die goed en trouw is,
prijs de Zoon, die mensen kent,
prijs de Geest die als een Trooster
zich naar ons heeft toegewend.

We genoten op deze zondag ook van de prachtige zang van het Nieuwsdienstkoor. Dank daarvoor! En het voelde voor velen vertrouwd dat Kees Bulens opnieuw in ons midden was op deze eerste zondag in het nieuwe jaar.
Na de Nieuwjaarstoespraak was er tijd voor ontmoeting onder het genot van koffie/thee/chocomel èn een oliebol! Veel heil en zegen voor het nieuwe jaar gewenst!