Stichting Vrienden van DHAN | India volgens Nederlands ABC | A tot en met E
Stichting Vrienden van DHAN | India volgens Nederlands ABC | A tot en met E
A – armoede en analfabetisme De A staat voor armoede. Hoewel India tot de BRIC-landen behoort, met nieuwe bloeiende economieën, leeft 25% van de Indiase bevolking onder de armoedegrens. DHAN Foundation spant zich in om die armoede de wereld uit te bannen. De A staat ook voor analfabetisme. Grote groepen mensen hebben, vanwege hun armoede, nooit de gelegenheid gehad te leren lezen of schrijven. Dat verkleint de kans om een baan te vinden en leidt er soms toe dat mensen als waarzegger rond trekken om aan inkomsten te komen. Ouders die analfabeet zijn, kunnen op hun beurt hun kinderen niet helpen bij schoolwerk. Die negatieve spiraal hopen we met onze steun aan onderwijsprojecten te doorbreken. B – bananen en bloemenslingers De B staat natuurlijk voor bananen. Als je in India bent, kun je daar niet omheen. Je wilt er ook niet omheen, want het eten in India is zo anders en zo ‘spicy’ dat het eten van bananen een heel probaat middel is om de spijsvertering op orde te houden. Maar de B staat met name voor bloemenslingers. Die bloemenslingers zijn prominent aanwezig. Vrouwen dragen vaak een kleine slinger van geurende jasmijn in hun haren, de taxichauffeurs hebben een kleine quirlande aan hun binnenspiegel hangen, bij een ceremonie worden gasten vaak welkom geheten met een bloemenslinger. En de bloemenslingers zijn bedoeld voor huwelijken, verjaardagen, religieuze feesten en crematies of begrafenissen. Komend uit het calvinistische Nederland, komen de bloemenslingers op je af als een fascinerend onderdeel van de Indiase samenleving. C – cultuurschok en Christenen De C staat allereerst voor cultuurschok. India is fascinerend, hectisch, sprookjesachtig, chaotisch, kleurrijk, magisch en overweldigend tegelijk. Oftewel: India is incredible = ongelooflijk. De C slaat ook op het aantal Christenen, 2.3% van de Indiase bevolking. 80% van de bevolking (± 900 miljoen mensen) hangt namelijk het hindoeïsme aan; 14% (ca. 120 miljoen) rekent zich tot de islam. Ook heb je nog Jodendom, boeddhisme, sikhisme en jainisme. De Christenen vormen met z’n allen zo’n 18 miljoen gelovigen. Christenen krijgen het in India steeds moeilijker, omdat de overheid een strategie voert om van het land een hindoestaat te maken, hoewel er officieel vrijheid van godsdienst en een scheiding tussen kerk en staat bestaat. Met name onder de allerarmsten in India (waarvoor DHAN Foundation werkt) komen relatief gezien veel Christenen voor. Het Christendom leert immers dat ‘alle mensen voor God gelijk zijn’. Dit in tegenstelling tot het hindoeïsme dat via het zgn. kastenstelsel de samenleving in groepen verdeelt en ongelijkheid in stand houdt. Soms merk je aan de naam van iemand, dat hij/zij een Christen is: Joshua (God is redder) of Godfrey (vrede van God). Soms wordt het duidelijk als je een project bezoekt waar mensen geleerd hebben met handgemaakte schilderijtjes een inkomen te verdienen. D – Drink(water) Drinkwater is heel erg schaars in India. De beschikbaarheid over water is sowieso een probleem. Ga maar eens naar Google. Als je India en water typt, kom je haast vanzelfsprekend bij India Water Crisis terecht. India is afhankelijk van moesson regens: in 2 of 3 opeenvolgende maanden valt er regen waarna het weer 9 of 10 maanden droog is. De moesson regens hebben de laatste jaren een grillig karakter gekregen: of veel te weinig, of hevige overstromingen. In India is de klimaatverandering dus problematisch aanwezig. Daarnaast speelt een rol dat lang niet altijd de kennis voorhanden is om dat regenwater op te vangen in spaarbekkens en om het te zuiveren. Jarenlange overheersing door de Engelsen, armoede en analfabetisme spelen hier allemaal in mee. De Streekgemeente heeft twee onderwijsprojecten geadopteerd, maar het hadden ook waterprojecten kunnen zijn. Net zo van belang. Vrouwen of kinderen moeten soms uren met waterkannen op hun hoofd lopen om aan drinkwater te komen. E – afleggen van de Eed Je kunt niet zeggen dat de zaal een gezellige sfeer heeft. Er hangen slingers in schreeuwerige kleuren en het is warm. Maar alle stoelen zijn bezet; er moeten zelfs mensen staan. Iedereen is in afwachting van het plechtige gebeuren: het afleggen van de eed, waarin nieuwe DHAN-medewerkers plechtig verklaren zich in te zullen zetten voor de mensen van de arme gemeenschappen. Dit gebeurt jaarlijks op 2 oktober, de geboortedag van Mahatma Gandhi. Op die datum is de ontwikkelingsorganisatie DHAN India in 1997 opgericht en daarom wordt op die dag de Jaarvergadering gehouden. Het is doodstil als vanuit de gezamenlijke monden klinkt: “We value working with the poor communities … enz.” “Wij beloven ons in te zetten voor de mensen van de arme gemeenschappen door samen met hen nieuwe manieren te ontwikkelen om hun levensomstandigheden blijvend te verbeteren.” Indrukwekkend en ontroerend om deze eedaflegging mee te maken. Bemoedigend ook: dat er telkens opnieuw mensen uit de Indiase samenleving zijn die zich (een aantal jaren) in willen zetten voor dat deel van de bevolking (25%) dat onder de armoedegrens leeft. F – fiets / figuren op de grond voor de deur van het huis Nederland mag een fietsland zijn… in India weet men er ook raad mee. Men vervoert z’n complete handel vaak per fiets. In Nederland kennen we niet de figuren die men in Zuid India, bij wijze van versiering, aanbrengt op de grond voor de deur van het huis en in gebedsruimtes. Het is een kunstvorm die dagelijks tot uitdrukking komt omdat deze rituele diagrammen iedere ochtend op de grond worden gestrooid. Het is een 5000 jaar oude traditie, die is overgedragen van moeder op dochter. De vrouwen maken eerst een stippenpatroon en tekenen sierlijke lijnen symmetrisch rondom deze stippen, of van stip tot stip, of verschillende combinaties hiervan. De figuur die voor die dag wordt gekozen, zegt iets over die dag, het seizoen, een feest of een bezoek. Het Indiase woord voor zo’n stippendiagram is: kolam. Traditioneel werd zo’n figuur van rijstpoeder gemaakt. Ook om de omgeving (insecten) te voeden. Tegenwoordig zijn ze vaak van granietgruis. G – geld / Gandhi Met één foto hebben we maar liefst 2 keer de G te pakken: geld en Gandhi. De wettelijke munteenheid in India is de Indiase roepie (INR). Deze werd in 1835 door de Britten ingevoerd in India als de zilveren roepie. Na het verkrijgen van de onafhankelijkheid in 1947 werd deze omgedoopt tot de Indiase roepie. Op de bankbiljetten prijkt de afbeelding van Mahatma Gandhi. Deze Indiase godsdienstige en politieke leider wilde dat zijn land onafhankelijk werd van de Britten en werd de voorman van de onafhankelijkheidsstrijd. Het bijzondere was dat hij deze strijd voerde op een geweldloze manier, dus zonder de wapens op te nemen. Zijn eigen levenseinde ging wel gepaard met geweld, want hij werd op 30 januari 1948 vermoord. Gandhi wordt door velen beschouwd als de geestelijk vader van India. (Hebben we zowaar weer een G.) H – haardracht Er is mij in India al een paar keer gevraagd ‘of ik wel een vrouw ben’. Ik heb namelijk kort haar… en dat is voor Indiase vrouwen ondenkbaar. Ik heb enkele vrouwen uit de arme bevolkingslaag (waarvoor DHAN zich sterk maakt) gefotografeerd en ook enkele vrouwen uit meer welgestelde kringen. De laatsten dragen vaak bloemversieringen in hun haar. I – IT en internetcafé DHAN Foundation India houdt zich ook bezig met IT-projecten. Zo kiest men dorpen uit waarvan de bevolking ontzettend arm is, met een hoog percentage analfabetisme. In die dorpen wordt iemand uitgezocht die het in zich heeft om tot ‘operator’ (iemand die een computer kan bedienen) opgeleid te worden. Vervolgens krijgt het betreffende dorp de beschikking over 1 computer die in een zogenaamd ‘internetcentrum’ komt te staan. In eerste instantie denk je dat die ongeletterde bevolking daar toch niets aan heeft, maar niets is minder waar: Via die ene computer (met webcam) kan men alfabetiseringscursussen geven. Of kan men contact maken met een oogziekenhuis (er zijn in India namelijk veel mensen met oogproblemen). Men kan zelfs een ziek dier (meestal een geit) voor de webcam zetten en contact zoeken met een veterinair centrum. De foto laat zien hoe zo’n internetcafé er uit ziet. De mevrouw in oranje saree is als ‘operator’ aan dit centrum verbonden. De meneer in het blauw sprak een woordje Engels en fungeerde als tolk. J – Jaarvergadering In groten getale komen ze aangereden: de vrouwen die op weg zijn naar de Jaarvergadering van hun federatie. Er is ook een aantal mannen aanwezig. Omdat het percentage analfabetisme onder vrouwen vaak hoger is dan onder mannen zijn het namelijk de mannen die de resultaten op papier hebben gezet en daarvan de vrouwen op de hoogte kunnen stellen. In dit verband een klein stukje uitleg over de wijze waarop DHAN India werkt: DHAN Foundation zet zich in voor honderdduizenden arme families in dorpen en sloppenwijken. Om de zelfwerkzaamheid van deze mensen zo veel mogelijk te stimuleren, wordt gewerkt met zelfhulpgroepen, van zo’n 15 à 20 vrouwen of boeren. Deze zelfhulpgroepen zijn georganiseerd in clusters en die weer in federaties. Een federatie kan bestaan uit ca. 3000 mensen.
| ||
terug | ||