Stichting Vrienden van DHAN | India volgens Nederlands ABC | F tot en met J Stichting Vrienden van DHAN | India volgens Nederlands ABC | F tot en met J
F – fiets / figuren op de grond voor de deur van het huis
Nederland mag een fietsland zijn… in India weet men er ook raad mee.
Men vervoert z’n complete handel vaak per fiets.
In Nederland kennen we niet de figuren die men in Zuid India, bij wijze van versiering, aanbrengt op de grond voor de deur van het huis en in gebedsruimtes.
Het is een kunstvorm die dagelijks tot uitdrukking komt omdat deze rituele diagrammen iedere ochtend op de grond worden gestrooid. Het is een 5000 jaar oude traditie, die is overgedragen van moeder op dochter. De vrouwen maken eerst een stippenpatroon en tekenen sierlijke lijnen symmetrisch rondom deze stippen, of van stip tot stip, of verschillende combinaties hiervan.
De figuur die voor die dag wordt gekozen, zegt iets over die dag, het seizoen, een feest of een bezoek.
Het Indiase woord voor zo’n stippendiagram is: kolam.
Traditioneel werd zo’n figuur van rijstpoeder gemaakt. Ook om de omgeving (insecten) te voeden. Tegenwoordig zijn ze vaak van granietgruis.







G – geld / Gandhi
Met één foto hebben we maar liefst 2 keer de G te pakken: geld en Gandhi.
De wettelijke munteenheid in India is de Indiase roepie (INR). Deze werd in 1835 door de Britten ingevoerd in India als de zilveren roepie. Na het verkrijgen van de onafhankelijkheid in 1947 werd deze omgedoopt tot de Indiase roepie.
Op de bankbiljetten prijkt de afbeelding van Mahatma Gandhi.
Deze Indiase godsdienstige en politieke leider wilde dat zijn land onafhankelijk werd van de Britten en werd de voorman van de onafhankelijkheidsstrijd. Het bijzondere was dat hij deze strijd voerde op een geweldloze manier, dus zonder de wapens op te nemen.
Zijn eigen levenseinde ging wel gepaard met geweld, want hij werd op 30 januari 1948 vermoord.
Gandhi wordt door velen beschouwd als de geestelijk vader van India. (Hebben we zowaar weer een G.)



H – haardracht
Er is mij in India al een paar keer gevraagd ‘of ik wel een vrouw ben’.
Ik heb namelijk kort haar… en dat is voor Indiase vrouwen ondenkbaar.
Ik heb enkele vrouwen uit de arme bevolkingslaag (waarvoor DHAN zich sterk maakt) gefotografeerd en ook enkele vrouwen uit meer welgestelde kringen. De laatsten dragen vaak bloemversieringen in hun haar.  









I – IT en internetcafé
DHAN Foundation India houdt zich ook bezig met IT-projecten.
Zo kiest men dorpen uit waarvan de bevolking ontzettend arm is, met een hoog percentage analfabetisme. In die dorpen wordt iemand uitgezocht die het in zich heeft om tot ‘operator’ (iemand die een computer kan bedienen) opgeleid te worden.
Vervolgens krijgt het betreffende dorp de beschikking over 1 computer die in een zogenaamd ‘internetcentrum’ komt te staan.
In eerste instantie denk je dat die ongeletterde bevolking daar toch niets aan heeft, maar niets is minder waar:
Via die ene computer (met webcam) kan men alfabetiseringscursussen geven. Of kan men contact maken met een oogziekenhuis (er zijn in India namelijk veel mensen met oogproblemen).
Men kan zelfs een ziek dier (meestal een geit) voor de webcam zetten en contact zoeken met een veterinair centrum.
De foto laat zien hoe zo’n internetcafé er uit ziet. De mevrouw in oranje saree is als ‘operator’ aan dit centrum verbonden. De meneer in het blauw sprak een woordje Engels en fungeerde als tolk.



J – Jaarvergadering
In groten getale komen ze aangereden: de vrouwen die op weg zijn naar de Jaarvergadering van hun federatie. Er is ook een aantal mannen aanwezig. Omdat het percentage analfabetisme onder  vrouwen vaak hoger is dan onder mannen zijn het namelijk de mannen die de resultaten op papier hebben gezet en daarvan de vrouwen op de hoogte kunnen stellen.

In dit verband een klein stukje uitleg over de wijze waarop DHAN India werkt:
DHAN Foundation zet zich in voor honderdduizenden arme families in dorpen en sloppenwijken.
Om de zelfwerkzaamheid van deze mensen zo veel mogelijk te stimuleren, wordt gewerkt met zelfhulpgroepen, van zo’n 15 à 20 vrouwen of boeren. Deze zelfhulpgroepen zijn georganiseerd in clusters en die weer in federaties.
Een federatie kan bestaan uit ca. 3000 mensen.
  • de vrouwen maken meestal deel uit van microfinancieringsprojecten
  • de mannen zijn veelal georganiseerd rond water en landbouwprojecten voor boeren




terug